ماجرای یکی از متهورانه ترین ضربات ایران به صدام در جنگ 8 ساله
در روزگاری که آتش جنگ بین ایران و عراق شعله می کشید ، و هر یک از طرفین مخاصمه سعی داشتند با ارائه طرحی جدید ، طرف مقابل را فلج نمایند ، نیروی هوائی ایران با ارائه متهورانه ترین نقشه نبرد هوائی ، که اکثر کارشناسان خودی ، ریسک پذیری آن را بسیار بالا می دانستند ، اقدام به حمله ای نمود که نه تنها صدام ، بلکه هیچ یک از کارشناسان جهان هرگز انجام این ضربه مهلک را پیش بینی نمی کردند . صدام همراه با فرماندهان و مشاوران ارشد خود در عراق ، با خیالی آسوده اکثر هواپیما های جنگده و تجهیزات فوق مدرن نظامی خود را به دور ترین نقطه در غرب عراق منتقل کردند. جایی که به خاطر عدم کفاف سوخت جنگنده های ایرانی برای حمله به این منطقه ، یکی از امن ترین مناطق محسوب می شد . و هرگزتصور نمی کرند روزی از همین نقطه ، مهلک ترین ضربه را بخورند .
طرح افتخار آمیز بدین صورت بود :
یک فروند هواپیمای تانکر جامبو جت نیروی هوائی ، از تهران به مقصد سوریه اجازه پرواز می گیرد . در درخواستی که می گیرند اصلآ قید نمی شود که هواپیمای مذکور سوخت رسان است . بلکه آن را هواپیمای مسافر بری قلمداد می کنند . در نتیجه تمام دستگاه های کنترل کننده ی این مسیر ، نمی توانند تشخیص دهند که حامل مسافر نیست .
با این ترفند ابتدایی ، هواپیمای جامبو جت سوخت رسان ، با پر نمودن مخازن سوخت راهی سوریه می گردد . از طرفی تعدادی هواپیمای جنگنده شکاری ، با تجهیزات کامل شامل موشک و..... به فاصله خیلی نزدیک در زیر جامبو جت پهن پیکر ، قرار می گیرند و به سوی عراق روانه می شوند . در نزدیکی های مرز ایران و عراق ، تمام این هواپیما ها که سوختشان تقلیل یافته بود ، از جامبو جت فوق کامل سوخت دریافت می کنند. . توجه داشته باشید که رادار های دشمن در مانیتور خود ، تنها یک هواپیمای غیر مسلح مسافربری را می بینند ! و جنگنده شکاری های ما با خیالی آسوده و دور از چشم دشمن با امنیت کامل تا نزدیکی های مرز به پیش می روند . البته با باک های مملو از بنزین !
جامبو جت راهش را کج می کند و با خاموش کردن سیستم های ارتباطی ( جهت عدم پاسخگویی به مراکز کنترل بین المللی ) ، راهی مقصد خود سوریه می گردد . و در آن جا منتظر بازگشت افتخار آمیز پرنده های جنگی می شود .
از طرفی جنگنده بمب افکن ما ، با رسیدن به لب مرز سرعت خود را افزایش می دهند و از بالای خاک عراق به سمت پایگاهی مهم در غرب کشور دشمن پیش می روند . از سویی نیرو های پدافندی عراق با توجه به این که رادار هیچ جسم پرنده ای را غیر از هواپیمای مسافر بری نشان نمی داد ، در یک لحظه غافلگیر می شوند . زمانی متوجه جنگنده های ما می گردند که آن ها مایل ها دور شده بودند .
در این زمان پایگاه مهم و استراتژیک عراق آسوده از هر حمله ای ( همان طور که اشاره کردم ، به خاطر دوری مسیر و عدم سوخت کافی جنگنده ها ) در خواب خر گوشی به سر می بردند . { مثل این می ماند که هواپیما های عراق بخواهند از روی خاک ایران عبور کرده و پایگاهی را در مشهد بزنند .! که تقریبآ غیر ممکن است .}......... در لحظه ای جهنم واقعی به پا شد ....
جنگنده بمب افکن های ما بدون دغدغه تمام هواپیما های مدرن دشمن را با همه تجهیزاتی که داشتند منهدم کردند . همچنین با انداختن چند بمب ناقابل بر روی انبار مهمات ، تمام موشک ها ، فشنگ های جنگی و غیره را با اقتدار از بین بردند . و چون در همان ابتدای ورود ، تنها سنگر پدافند مستقر در پایگاه را منهدم کرده بودند ، بدون واهمه راهی کشور گردیدند . از آن طرف هم مجددآ جامبوی مادر به مقصد تهران به پرواز در آمده ، و پس از رسیدن به مرز های ترکیه، عراق و ایران ، با اعلام شرایط اظطراری { برای اغفال نمودن مراکز کنترل و مراقبت های پرواز } و با خاموش کردن سیستم مخابراتی ، راه خود را کج کرده به سوی وعده گاه راهی می شود . و با پناه دادن به شکاری های فاتح ما در زیر بدنه خود ، همگی به سلامت به ایران بر می گردند . و برگی دیگر بر صفحات افتخار آمیز خود می افزایند .
این عملیات تحسین تمام کارشناسان مسائل جنگی را بر انگیخت . و آن ها را به تعجب وا داشت .
کلمات کلیدی :
برچسبها:
